วันจันทร์ที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2555
รอยบนผืนทราย
รอยบนผืนทราย
เพื่อนสนิทสองคนเดินทางท่องเที่ยวร่วมกัน
ระหว่างยํ่าเท้าผ่านทะเลทราย
ทั้งสองโต้เถียงกันรุนแรงจนเพื่อนคนหนึ่งโมโหมาก
ตบหน้าเพื่อนอีกคน ผู้ถูกตบหน้าเจ็บปวดทั้งกายและใจ
เขาไม่พูดอะไรเลย ขณะที่เขียนข้อความหนึ่งลงบนทราย
"วันนี้...เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันตบหน้าฉัน"
ทั้งคู่เดินทางต่อไป เมื่อพบโอเอซิสแห่งหนึ่งจึงตัดสินใจอาบนํ้า
เพื่อนคนที่ถูกตบหน้าพลัดตกนํ้าและจมลงเรื่อยๆ
อีกคนจึงรีบช่วยเพื่อนให้พ้นความตาย เมื่อหายตกใจแล้ว
คนจมนํ้าก็เขียนข้อความลงบนก้อนหิน
ระหว่างยํ่าเท้าผ่านทะเลทราย
ทั้งสองโต้เถียงกันรุนแรงจนเพื่อนคนหนึ่งโมโหมาก
ตบหน้าเพื่อนอีกคน ผู้ถูกตบหน้าเจ็บปวดทั้งกายและใจ
เขาไม่พูดอะไรเลย ขณะที่เขียนข้อความหนึ่งลงบนทราย
"วันนี้...เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันตบหน้าฉัน"
ทั้งคู่เดินทางต่อไป เมื่อพบโอเอซิสแห่งหนึ่งจึงตัดสินใจอาบนํ้า
เพื่อนคนที่ถูกตบหน้าพลัดตกนํ้าและจมลงเรื่อยๆ
อีกคนจึงรีบช่วยเพื่อนให้พ้นความตาย เมื่อหายตกใจแล้ว
คนจมนํ้าก็เขียนข้อความลงบนก้อนหิน
เรียงความเรื่องแม่
เรียงความเรื่องแม่ของข้าพเจ้า
สตรีใดให้กำเนิดเกิดมนุษย์ โลกสมมุตินามนิยมไว้คมสันต์
เรียกว่า แม่
มาตั้งแต่แรกที่แบกครรภ์ คอยผูกพันรักลูกเหนืออื่นใด
จากวันนั้นลุกเติบใหญ่ในวันนี้ แม่คอยชี้นำทางที่สดใส
แม่รักลูกดั่งชีวิตและจิตใจ
หวังเพื่อให้ลูกมีสุขทุกคืนวัน
ความรักของแม่ยิ่งใหญ่ไพศาล หาสิ่งใดมาเปรียบมิได้
ถ้าในวันนี้ไม่มีผู้หญิงที่ชื่อว่า “แม่” ข้าพเจ้าก็คงไม่มีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้
แม่ดูแลข้าพเจ้าตั้งแต่หัวจรดเท้า ในยามที่หิว
แม่ก็จะให้ดื่มนมที่กลั่นด้วยใจของท่าน และในยามที่สองเท้าเล็กๆของก้าวย่างแล้วล้มลุกคลุกคลาน
ไม่นานนักสองมือที่อบอุ่นของแม่ก็จะมาประคับประคองร่างกายที่บอบบางให้ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)